Θερμαντικό φύλλο εποξειδικής ρητίνης

(1). Διάφορες μορφές. Διάφορα συστήματα ρητίνης, παράγοντα σκλήρυνσης και τροποποιητών μπορούν σχεδόν να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις διαφόρων εφαρμογών, που κυμαίνονται από εξαιρετικά χαμηλό ιξώδες έως στερεά υψηλού σημείου τήξης.

(2). Βολική σκλήρυνση. Με διαφορετικούς παράγοντες σκλήρυνσης, το σύστημα εποξειδικής ρητίνης μπορεί να σκληρυνθεί σχεδόν στο εύρος θερμοκρασίας 0 ~ 180℃.

(3). Ισχυρή πρόσφυση. Η ύπαρξη πολικών δεσμών υδροξυλίου και αιθέρα στη μοριακή αλυσίδα της εποξειδικής ρητίνης την κάνει να έχει υψηλή πρόσφυση σε διάφορες ουσίες. Η συρρίκνωση της εποξειδικής ρητίνης κατά τη σκλήρυνση είναι χαμηλή και η εσωτερική καταπόνηση είναι μικρή, κάτι που είναι επίσης χρήσιμο για τη βελτίωση της αντοχής πρόσφυσης.

(4). Χαμηλή συσταλτικότητα. Η αντίδραση μεταξύ εποξειδικής ρητίνης και σκληρυντικού παράγοντα πραγματοποιείται με αντίδραση άμεσης προσθήκης ή αντίδραση πολυμερισμού με άνοιγμα δακτυλίου εποξειδικών ομάδων σε μόρια ρητίνης και δεν απελευθερώνεται νερό ή άλλα πτητικά παραπροϊόντα. Σε σύγκριση με την ακόρεστη πολυεστερική ρητίνη και τη φαινολική ρητίνη, παρουσιάζουν πολύ χαμηλή συρρίκνωση (λιγότερο από 2%) κατά τη σκλήρυνση.

(5). Μηχανικές ιδιότητες. Το σύστημα σκληρυμένης εποξειδικής ρητίνης έχει εξαιρετικές μηχανικές ιδιότητες, διάρκεια ζωής και δεν είναι εύκολο να παλαιωθεί.

3. Η κύρια εφαρμογή του   Εποξειδική ρητίνη {219} θέρμανση με εποξειδική ρητίνη {219} }